Postanawiam zacząć nowy etap. Lepszy. Bardziej zdyscyplinowany. Przemyślany. Od jutra. Dziś pozwalam sobie jeszcze na odrobinę lenistwa. Czas zabrać się porządnie za oceny. Rodzina bliższa, jak i dalsza oczekuje ode mnie biało-czerwonego paska na świadectwie. I wolę nie myśleć, co będzie, gdy nie uda mi się sprostać ich wymaganiom. Poza tym... ogólnie pasowałoby nadać trybowi życia nieco ogłady. Więcej zasad. Na razie, co prawda, nie jestem w stanie zrezygnować z melancholijnych wieczorów. To takie dla mnie bolesne, ale bliskie. Przyzwyczaiłam się do uczucia osamotnienia. To niemal codzienny rytuał, a w weekendy dodatkowo ze świecami i oranżadą. W ramach wyjątku mama czasem kupi mi Karmi. Po zmroku nadchodzi jedyna chwila - tylko dla mnie.
Zastanawiam się, czy nie powrócić do czarnych ubrań. W kolorze jest mi tak... nieswojo. Nie, lepiej nie. Dość mam tych wnerwiających uwag nauczycieli w moim kierunku. Nie chcę zbytnio odbiegać od ich ideału. Przynajmniej przed wywiadówką...
I oto proszę, ujawnia się dzisiejszy brak weny twórczej. Pisanie o wszystkim i o niczym. Gratuluję, Natalio, gratuluję.
Schodzisz na psy.
- Wiesz, czego pragnę?
- Czego?
- Chcę ci, kurwa, porządnie przypierdolić! Za wszystkie wylane łzy!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentarze naruszające godność i prawa człowieka, obraźliwe i spam nie będą akceptowane. Za każdą literkę, wyraz i zdanie dziękuję z całego serca i czekam na Twoją opinię. Nie bój się! Napisz coś, niech Twoje słowa przyniosą mi nieco uśmiechu ;)